Vakit seher! Ufukta günün kızıl çiçeği açmak üzere.
Zamanın rahmine, sabahın lütfisi düştü az önce.
Gecenin karasında saklı ışıktan tohumlar başlarını gün yüzüne çıkarıyor.
Şimdi hatırla ki, sende bir zamanlar, yokluğun karanlığında yitiktin.
Unutulmuşluk toprağına gömülü bir tohumdun.
Kimsenin adını bilmediği bir garip, hatırını sormadığı bir yetimdin...